Kalinski - Sala: Hoofdstuk 10 - alleen

Kalinski - Sala: Hoofdstuk 10 - alleen

http://schrijverkain.nl/Kalinski-Sala%20H10.html

‘Eenzaamheid is perceptie. Overtuiging van de geest, dat het ongewild is. Dat het ongewenst is. Bepalen dat het individu niet geschikt is om gedeeld te worden. Een oordeel dat geveld wordt over de ontoereikendheid van de persoonlijkheid wordt gespiegeld op de omgeving en voor waar aangenomen.’

Een beetje raar….

 Misschien zie ik het verkeerd. De kans is groot, maar toch. Ze maken ruzie in Egypte (alweer? Ja, alweer!). Dan zijn er mensjes die gaan op vakantie, hartstikke leuk voor ze. Het ministerie (overheidsdienaren, die vertrouwen we volledig) geeft aan dat er voor bepaalde kustplaatsen, voor zover bekend, geen reden tot zorg is. Dus, vakantie, joepie. Man, vrouw, kind of kinders inpakken, vliegtuig in en joehooooooooo, daar gaan we, een weekje of twee allochtoon spelen in een ander land.

 Maarrrrrr, en dat vinnik dan een beetje vreemd. Er komt een nieuwsitem voorbij. Recente botsingen tussen leger en opstandelingen leiden tot honderden doden. Toevoeging voor de reislustige mens: ‘Da’s in Cairo en andere plaatsen, maar voor de badplaatsen geldt nog geen negatief reisadvies.’

Ow, wauw, te gek, we kunnen ongedwongen op vakantie en uitrusten. Yeps, dan komen de reacties van doorsnee Hollandse vakantieganger in beeld.

 ‘Ja, we zijn wel een beetje zenuwachtig, hihihi’, beantwoordden twee extreem opgedirkte vriendinnen met teveel geld in hun portemonnee de camera.

 ‘We hebben de hele nacht niet kunnen slapen van de zenuwen’, antwoordden de jongere versies van eerdergenoemde vriendinnen.

 ‘Ik maak me wel zorgen om de situatie aldaar.’ Antwoordt een man, terwijl op de achtergrond vrouw en kinderen door het beeld schuiven.

 En dan komt het. Het vervolg. De man gaat verder met zijn betoog:

 ‘Het is misschien een risico, maar het ministerie heeft aangegeven (en de overheid liegt nooooiiiitt) dat het in de badplaatsen nog veilig is. Het blijft wel spannend, maar ja, we hebben de reis geboekt en bij annuleren krijgen we ons geld niet terug, dus wat moe je dan?’

 …………..

En nog tien keer ………. ‘Wat moet je dan?’ Ik heb geboekt. Bij annuleren krijg ik mijn geld niet terug. Dus ga ik met vrouw en kinderen, ik herhaal, met vrouw en kinderen, naar een badplaats in een land waar vandaag honderden overleden zijn en waar de garantie is gegeven dat het de komende tijd alleen nog maar onrustiger wordt en waarvan de overheid, die nooooiiiit liegt, zegt: ‘voor zover wij weten is het daar veilig in de badplaatsen’.

 Zoals het vaderlands nieuwsverkeer in elkaar zit schakelen we over naar een reisbureau en krijgen ook nog een verklaring waarom het geld niet teruggegeven wordt en tsja, redenen als ‘ik heb geen zin meer’, of ‘ik zie het eigenlijk niet zo zitten’ zijn geen gegronde redenen om je geld terug te krijgen. Dus als rechtgeaarde Nederlandse vakantieganger zeg je dan ‘Dan moeten we wel hè, wat moet je anders?’.

 Zoals ik al zei, ik ben arm, dus kan niet uit ervaring spreken. Misschien is het gevoel van een paar duizend euro kwijt zijn aan een reis die niet geannuleerd kan worden wel zo sterk, dat het risico van kwijtraken van vrouw en kind vergelijkbaar geacht wordt met het oversteken van de straat tijdens spitsuur. Misschien zijn de kansberekeningen losgelaten op vliegtuigongelukken en horden gewapende opstandelingen wel dusdanig dat er makkelijk een keus kan worden gemaakt om toch te gaan. En misschien valt het allemaal wel mee in die badplaatsen, omdat alle opstandelingen verzamelt zijn de belangrijke steden.

 Toch knaagt er bij mij iets, wanneer mensen met gezin en hebben en houwuh op vakantie gaan, om te ontspannen, zenuwachtig in het vliegtuig stappen, bij voorbaat al over hun schouders kijken en zweet van hun gezicht afdruppelt in afwachting van die eerste kogel of die eerste bom. En stiekem in hun achterhoofd weten dat ze het zich zelf nooit vergeven als die eerste toevallig net hun kind of vrouw treft. Risico’s zijn er al vanaf het moment dat je een vliegtuig instapt naar een reisbestemming, maar om willens en wetens naar een land te gaan waar de pleuris aardig begint uit te breken en als reden aan te geven ‘Tsja, ik moet wel, want ik krijg mijn geld niet terug’, dat kan er bij mij niet helemaal in. En zeker niet op basis van een ministerieel statement: ‘voor zover wij weten, is er in die plaatsen geen reden tot bezorgdheid’…..

Kain©

Tisie (of gelul over net niks)

 Ik heb een tisie. Da’s zo’n ding met beeld, strak en scherp, gemaakt om beelden te vertonen die onder auspiciën van het commerciële volk de ether ingestuurd mogen worden. Dit ter meerdere eer en glorie van het volk. Zoals de Romeinen zeiden: Brood en Spelen. Werp de wereld de huiskamer in en breng den onnozelen mensch kennis van wat er alles leeft.

 Als oprechte burger wil je natuurlijk mee doen met de waan van de dag et voilà, le tele c’est dans la maison (of zoiets). Beeldformaat nog niet optimaal, maar een mens kan niet alles hebben (mot tenslottuh ook nog maatschappelijk bewust kinderalimentatie betaluh). En als rechtgeaarde gestudeerde burger begint met het journaal. Na vijf revoluties, duizenden doden wereldwijd (maar gelukkig zaten er geen Nederlanders bij, stel je voor) en roodharige weermannetjes die niets bij het juiste eind hebben zept men naar den commerciëlen. Fout, errrrrrug fout.

 De basis van de wereld blijkt te bestaan uit: Huizen kopen, huizen maken, huizen zoeken, huizen verkopen, huizen betalen, huizen niet kunnen betalen. Daarnaast koken, koken met sterren, koken met kinderen, koken met kinderen en sterren, koken bij arme mensen thuis, koken bij aliens, koken bij verstandelijk beperkten (jaaaaaa, ik weet het wel, woordjes als debiel en mongool mogen niet meer, dus ik pas mij aan). En niet te vergeten daten: Daten in the dark, daten in the jungle, daten omdat ik het nog nooit gedaan heb, daten omdat ik zolang alleen ben dat tisie de enige oplossing nog lijkt te zijn (maar da ga nie werkuh, nee hè, raarrrrrrrrrr) en daten op niveau (ow, nou haal ik commercie en tisie door elkaar, ships).

 Ter afwisseling gaan we nog wat tuinen herverbouwen, sterretjes beoordelen op uiterlijk en een nicht urenlang laten praten over de geweldig decadente huwelijksperikelen van voetbal-, film- en wanna-be-sterren.  Maar goed, de zep-masjien heeft knoppies, dus als gestudeerde inwoner van kennismaatschappij Nederland zeppen we verantwoord naar Discovery kanaal. Hatsekidee, nu komt er een stroom van informatie, briljante uitleg over de wereld, het universum, het leven en de dood.

 Not…

 Ook daar is het Endemol virus toegeslagen. Niet in de vorm van presentatrices die met rare computers mensen uitleggen dat ze geen lust of liefde of whatever opwekken. Nope, hier geen vreemde stemmen die zeggen dat het lijdend voorwerp het uiterlijk van een misvormde gnoe heeft, terwijl de presentatrice zelf gekleed gaat als vetbal in glitterpak. Neuh, hier wordt heel intelligent gewag gedaan van rednecks die al tabak spugend drank stoken (kan je gewoon in de winkel kopen, but tsja, who am I), mannetjes die hun leven wagen om krabbetjes te vangen, goud te vinden, over ijs te rijden, oude auto’s te restaureren, verkopen, slopen, herverbouwen of iets dergelijks en idioten die 24 uur per dag zitten te navelstaren in de hoop die ene vis te vangen en na drie weken zoeken eindelijk het kreng hebben en dan weer terug flikkeren in het water. Dit afgewisseld met ‘hoe maak ik een fiets’, ‘hoe maak ik een brug’, ‘hoe maak ik een scootmobiel’ en heel af en toe een echt degelijke docu over oorlogen is dat de vulling van de ‘intelligente’, ‘informatieve’ zender.

 Dus als rechtgeaarde semi-intelligente Nederlander met gedragsstoornis (hoort erbij tenslotte), terug naar de Vaderlandschen Zenders. Iedere zich zelf respecterende wanna-be slimme inwoner der Lage Landen kijkt naar Nederland 3 met VPRO, BNN en anderszins politiek correcte programmering. En WTF (da’s populair taalgebruik), ook daar verzakt men in de programmering door invulling met kijken naar mensen die het met ezels doen, datingprogramma’s met bussen en blond gevalletje die door het land trekken. En omdat twee zenders vroeger niet genoeg was, maken we er drie van. Dus hebben we nog 1 en 2. Holladijee, zoek de nieuwe presentator, sterren doen dirigenten na (klinkt toch een stuk beter dan Idols, So your think you can dance, Hollands next top Model en weet ik veel wat).

 En de grens was gisteren bereikt. Nederland nog iets: Linde de Mol (of Linda der Mol voor de DUITSERS onder ons) afgebeeld op een schilderij als kaasmeisje springend over den koe. Met een zowaar bijna-orgasme reageerde ze: ‘O wat fantastisch, hoe heb je zoiets kunnen bedenken, prachtig!’

 Respect voor al die mensen die hun best doen om invulling te geven aan dat wat wij moeten bekijken. Ze doen hun best, ze proberen te denken van uit publieke interesse. Kan het ze niet kwalijk nemen. Commercie is wil van de mens, de gewone mens. Wat zij willen moet verkocht worden en als dat 90 % hetzelfde is, zo zij het. Maar alsjeblieft, als Linda de Mol op een publieke zender neergezet wordt terwijl ze met klompen aan de poten een koe neemt als een horde, wordt het dan niet tijd om in ieder geval de schilder ervan niet één, maar meerdere kogels door het hoofd te schieten? Misschien aangevuld met een granaat klem tussen de tanden en dan vijf seconden genietend wachten op afstand? Ondertussen in je gepimpte monstertruck stappen om er drie a vier keer vooruit en achteruit overheen te rijden?

 Tsja, maar wie ben ik? ’t Is de wil van het volk en ik heb de zeppert, dus zeppen we naar den radio. Geen tisiebeelden, alleen van films met zinloos en nutteloos geweld (maar wel vet leuk om te kijken vinnik). Afgewisseld met de broodnodige aliens en monsters en wat dies meer zij en hoe krankzinniger het er uit ziet hoe mooier het is. Dus ja, nou… Wie is er gek zeg maar? Voor de inspiratie is het wel handig. Mocht het na het instorten van de wereldeconomie neerkomen op overleven heb ik in ieder geval tal van ideeën opgedaan. En mijn medemens kan alleen maar verbouwen, koken en op zoek naar hun verloren liefde of zich druk maken om de geldende klederdracht.

 En conclusie van dit lulverhaal? Ik wil een nog grotere tisie om mijn race-schiet-vlieg-spellen beter en mooier te kunnen spelen en ik wil mijn films-series vol met geweld, dood, seks en wat dies meer zij nog scherper willen zien. En de dagelijkse programmering? Fuck de bevers, lekker laten voor wat het is. En de teleurstelling van anderen als de reactie op de vraag negatief is zal mij den derrière oxideren. ‘Heb je het niet gelezen op Facebook, Twitter, Hyves, whatever?’. ‘Neuh!’ ‘Oh, jij bent raaarrrrrrrrrrr’.

 En ik ben ook raarrrrrrrrrrrrrr, maar voel me er errug lekkur bij J

Kalinski - Sala: Hoofdstuk 9 - stilte

Kalinski - Sala: Hoofdstuk 9 - stilte

http://schrijverkain.nl/Kalinski-Sala%20H9.html

‘Daden van weleer vormen de karakters van de toekomst. Beelden gestuurd door creatieve omschrijvingen drukken stempels op persoonlijkheden. Het aangeborene verworden tot een biologisch fenomeen. Dat wat is gevormd door wat was. Het pad der evolutie geëffend door kennis.’