Spiegel

In het verleden ligt verborgen
De onvoorspelbare ruwe weg
Naar het onbekende morgen
Ik weet, ik denk, ik zeg
Mijn persoon ben ik! Geen zorgen

Maar velen langs het pad
Praten op me in, hard en zacht
'Wat denk jij? Dat je had?'
En trokken mij met kracht
Weg van dat... ja wat?

De ochtend, een nieuwe morgen
Maakte dat iets in mij zei
Ik ben, ik dacht, ik zei geborgen
Er is geen echte, werkelijke mij
Die is door het verleden verborgen

© Kain