Een beetje raar….

 Misschien zie ik het verkeerd. De kans is groot, maar toch. Ze maken ruzie in Egypte (alweer? Ja, alweer!). Dan zijn er mensjes die gaan op vakantie, hartstikke leuk voor ze. Het ministerie (overheidsdienaren, die vertrouwen we volledig) geeft aan dat er voor bepaalde kustplaatsen, voor zover bekend, geen reden tot zorg is. Dus, vakantie, joepie. Man, vrouw, kind of kinders inpakken, vliegtuig in en joehooooooooo, daar gaan we, een weekje of twee allochtoon spelen in een ander land.

 Maarrrrrr, en dat vinnik dan een beetje vreemd. Er komt een nieuwsitem voorbij. Recente botsingen tussen leger en opstandelingen leiden tot honderden doden. Toevoeging voor de reislustige mens: ‘Da’s in Cairo en andere plaatsen, maar voor de badplaatsen geldt nog geen negatief reisadvies.’

Ow, wauw, te gek, we kunnen ongedwongen op vakantie en uitrusten. Yeps, dan komen de reacties van doorsnee Hollandse vakantieganger in beeld.

 ‘Ja, we zijn wel een beetje zenuwachtig, hihihi’, beantwoordden twee extreem opgedirkte vriendinnen met teveel geld in hun portemonnee de camera.

 ‘We hebben de hele nacht niet kunnen slapen van de zenuwen’, antwoordden de jongere versies van eerdergenoemde vriendinnen.

 ‘Ik maak me wel zorgen om de situatie aldaar.’ Antwoordt een man, terwijl op de achtergrond vrouw en kinderen door het beeld schuiven.

 En dan komt het. Het vervolg. De man gaat verder met zijn betoog:

 ‘Het is misschien een risico, maar het ministerie heeft aangegeven (en de overheid liegt nooooiiiitt) dat het in de badplaatsen nog veilig is. Het blijft wel spannend, maar ja, we hebben de reis geboekt en bij annuleren krijgen we ons geld niet terug, dus wat moe je dan?’

 …………..

En nog tien keer ………. ‘Wat moet je dan?’ Ik heb geboekt. Bij annuleren krijg ik mijn geld niet terug. Dus ga ik met vrouw en kinderen, ik herhaal, met vrouw en kinderen, naar een badplaats in een land waar vandaag honderden overleden zijn en waar de garantie is gegeven dat het de komende tijd alleen nog maar onrustiger wordt en waarvan de overheid, die nooooiiiit liegt, zegt: ‘voor zover wij weten is het daar veilig in de badplaatsen’.

 Zoals het vaderlands nieuwsverkeer in elkaar zit schakelen we over naar een reisbureau en krijgen ook nog een verklaring waarom het geld niet teruggegeven wordt en tsja, redenen als ‘ik heb geen zin meer’, of ‘ik zie het eigenlijk niet zo zitten’ zijn geen gegronde redenen om je geld terug te krijgen. Dus als rechtgeaarde Nederlandse vakantieganger zeg je dan ‘Dan moeten we wel hè, wat moet je anders?’.

 Zoals ik al zei, ik ben arm, dus kan niet uit ervaring spreken. Misschien is het gevoel van een paar duizend euro kwijt zijn aan een reis die niet geannuleerd kan worden wel zo sterk, dat het risico van kwijtraken van vrouw en kind vergelijkbaar geacht wordt met het oversteken van de straat tijdens spitsuur. Misschien zijn de kansberekeningen losgelaten op vliegtuigongelukken en horden gewapende opstandelingen wel dusdanig dat er makkelijk een keus kan worden gemaakt om toch te gaan. En misschien valt het allemaal wel mee in die badplaatsen, omdat alle opstandelingen verzamelt zijn de belangrijke steden.

 Toch knaagt er bij mij iets, wanneer mensen met gezin en hebben en houwuh op vakantie gaan, om te ontspannen, zenuwachtig in het vliegtuig stappen, bij voorbaat al over hun schouders kijken en zweet van hun gezicht afdruppelt in afwachting van die eerste kogel of die eerste bom. En stiekem in hun achterhoofd weten dat ze het zich zelf nooit vergeven als die eerste toevallig net hun kind of vrouw treft. Risico’s zijn er al vanaf het moment dat je een vliegtuig instapt naar een reisbestemming, maar om willens en wetens naar een land te gaan waar de pleuris aardig begint uit te breken en als reden aan te geven ‘Tsja, ik moet wel, want ik krijg mijn geld niet terug’, dat kan er bij mij niet helemaal in. En zeker niet op basis van een ministerieel statement: ‘voor zover wij weten, is er in die plaatsen geen reden tot bezorgdheid’…..

Kain©