Tisie (of gelul over net niks)

 Ik heb een tisie. Da’s zo’n ding met beeld, strak en scherp, gemaakt om beelden te vertonen die onder auspiciën van het commerciële volk de ether ingestuurd mogen worden. Dit ter meerdere eer en glorie van het volk. Zoals de Romeinen zeiden: Brood en Spelen. Werp de wereld de huiskamer in en breng den onnozelen mensch kennis van wat er alles leeft.

 Als oprechte burger wil je natuurlijk mee doen met de waan van de dag et voilà, le tele c’est dans la maison (of zoiets). Beeldformaat nog niet optimaal, maar een mens kan niet alles hebben (mot tenslottuh ook nog maatschappelijk bewust kinderalimentatie betaluh). En als rechtgeaarde gestudeerde burger begint met het journaal. Na vijf revoluties, duizenden doden wereldwijd (maar gelukkig zaten er geen Nederlanders bij, stel je voor) en roodharige weermannetjes die niets bij het juiste eind hebben zept men naar den commerciëlen. Fout, errrrrrug fout.

 De basis van de wereld blijkt te bestaan uit: Huizen kopen, huizen maken, huizen zoeken, huizen verkopen, huizen betalen, huizen niet kunnen betalen. Daarnaast koken, koken met sterren, koken met kinderen, koken met kinderen en sterren, koken bij arme mensen thuis, koken bij aliens, koken bij verstandelijk beperkten (jaaaaaa, ik weet het wel, woordjes als debiel en mongool mogen niet meer, dus ik pas mij aan). En niet te vergeten daten: Daten in the dark, daten in the jungle, daten omdat ik het nog nooit gedaan heb, daten omdat ik zolang alleen ben dat tisie de enige oplossing nog lijkt te zijn (maar da ga nie werkuh, nee hè, raarrrrrrrrrr) en daten op niveau (ow, nou haal ik commercie en tisie door elkaar, ships).

 Ter afwisseling gaan we nog wat tuinen herverbouwen, sterretjes beoordelen op uiterlijk en een nicht urenlang laten praten over de geweldig decadente huwelijksperikelen van voetbal-, film- en wanna-be-sterren.  Maar goed, de zep-masjien heeft knoppies, dus als gestudeerde inwoner van kennismaatschappij Nederland zeppen we verantwoord naar Discovery kanaal. Hatsekidee, nu komt er een stroom van informatie, briljante uitleg over de wereld, het universum, het leven en de dood.

 Not…

 Ook daar is het Endemol virus toegeslagen. Niet in de vorm van presentatrices die met rare computers mensen uitleggen dat ze geen lust of liefde of whatever opwekken. Nope, hier geen vreemde stemmen die zeggen dat het lijdend voorwerp het uiterlijk van een misvormde gnoe heeft, terwijl de presentatrice zelf gekleed gaat als vetbal in glitterpak. Neuh, hier wordt heel intelligent gewag gedaan van rednecks die al tabak spugend drank stoken (kan je gewoon in de winkel kopen, but tsja, who am I), mannetjes die hun leven wagen om krabbetjes te vangen, goud te vinden, over ijs te rijden, oude auto’s te restaureren, verkopen, slopen, herverbouwen of iets dergelijks en idioten die 24 uur per dag zitten te navelstaren in de hoop die ene vis te vangen en na drie weken zoeken eindelijk het kreng hebben en dan weer terug flikkeren in het water. Dit afgewisseld met ‘hoe maak ik een fiets’, ‘hoe maak ik een brug’, ‘hoe maak ik een scootmobiel’ en heel af en toe een echt degelijke docu over oorlogen is dat de vulling van de ‘intelligente’, ‘informatieve’ zender.

 Dus als rechtgeaarde semi-intelligente Nederlander met gedragsstoornis (hoort erbij tenslotte), terug naar de Vaderlandschen Zenders. Iedere zich zelf respecterende wanna-be slimme inwoner der Lage Landen kijkt naar Nederland 3 met VPRO, BNN en anderszins politiek correcte programmering. En WTF (da’s populair taalgebruik), ook daar verzakt men in de programmering door invulling met kijken naar mensen die het met ezels doen, datingprogramma’s met bussen en blond gevalletje die door het land trekken. En omdat twee zenders vroeger niet genoeg was, maken we er drie van. Dus hebben we nog 1 en 2. Holladijee, zoek de nieuwe presentator, sterren doen dirigenten na (klinkt toch een stuk beter dan Idols, So your think you can dance, Hollands next top Model en weet ik veel wat).

 En de grens was gisteren bereikt. Nederland nog iets: Linde de Mol (of Linda der Mol voor de DUITSERS onder ons) afgebeeld op een schilderij als kaasmeisje springend over den koe. Met een zowaar bijna-orgasme reageerde ze: ‘O wat fantastisch, hoe heb je zoiets kunnen bedenken, prachtig!’

 Respect voor al die mensen die hun best doen om invulling te geven aan dat wat wij moeten bekijken. Ze doen hun best, ze proberen te denken van uit publieke interesse. Kan het ze niet kwalijk nemen. Commercie is wil van de mens, de gewone mens. Wat zij willen moet verkocht worden en als dat 90 % hetzelfde is, zo zij het. Maar alsjeblieft, als Linda de Mol op een publieke zender neergezet wordt terwijl ze met klompen aan de poten een koe neemt als een horde, wordt het dan niet tijd om in ieder geval de schilder ervan niet één, maar meerdere kogels door het hoofd te schieten? Misschien aangevuld met een granaat klem tussen de tanden en dan vijf seconden genietend wachten op afstand? Ondertussen in je gepimpte monstertruck stappen om er drie a vier keer vooruit en achteruit overheen te rijden?

 Tsja, maar wie ben ik? ’t Is de wil van het volk en ik heb de zeppert, dus zeppen we naar den radio. Geen tisiebeelden, alleen van films met zinloos en nutteloos geweld (maar wel vet leuk om te kijken vinnik). Afgewisseld met de broodnodige aliens en monsters en wat dies meer zij en hoe krankzinniger het er uit ziet hoe mooier het is. Dus ja, nou… Wie is er gek zeg maar? Voor de inspiratie is het wel handig. Mocht het na het instorten van de wereldeconomie neerkomen op overleven heb ik in ieder geval tal van ideeën opgedaan. En mijn medemens kan alleen maar verbouwen, koken en op zoek naar hun verloren liefde of zich druk maken om de geldende klederdracht.

 En conclusie van dit lulverhaal? Ik wil een nog grotere tisie om mijn race-schiet-vlieg-spellen beter en mooier te kunnen spelen en ik wil mijn films-series vol met geweld, dood, seks en wat dies meer zij nog scherper willen zien. En de dagelijkse programmering? Fuck de bevers, lekker laten voor wat het is. En de teleurstelling van anderen als de reactie op de vraag negatief is zal mij den derrière oxideren. ‘Heb je het niet gelezen op Facebook, Twitter, Hyves, whatever?’. ‘Neuh!’ ‘Oh, jij bent raaarrrrrrrrrrr’.

 En ik ben ook raarrrrrrrrrrrrrr, maar voel me er errug lekkur bij J